Ken je dat gevoel dat het een lange tijd herfst is in je hoofd? En dan niet zo’n mooie herfstdag met een zonnetje, maar een natte grijze herfstdag waarbij heel veel bladeren van de bomen vallen. Van dat gevoel heb ik de laatste tijd een beetje last….

Meer dan normaal

Nu heb ik rond deze tijd van het jaar altijd wat last van dat natte grijze herfstgevoel. Dat houdt dan aan totdat de winter voorbij is. Gelukkig zitten er ook altijd nog dagen tussen waarbij in mijn hoofd het zonnetje wel schijnt en ik op en top aan het genieten ben. Geef mij toch maar de lente: lekker weer, niet te warm, niet te koud.

Nu heb ik er alleen iets meer last van dan normaal. Er zijn allemaal veranderingen die ik moeilijk kan plaatsen. Ik krijg er geen grip op. Daarnaast is er nog van alles omheen wat ook in mijn hoofd zit, een plek moet krijgen, maar het nog niet heeft. Ik voel mij verdrietig, boos, gefrustreerd en soms een beetje alleen.  Voor mijn idee moet ik hier even doorheen en wordt het straks allemaal weer beter.

Maar hoe doe ik dat dan?

Gelukkig heb ik een hele lieve man en anderen om mij heen met wie ik goed over dit alles kan praten. Praten werkt! Anderen kunnen voor mij relativeren en helpen om het een plek te geven. Toch blijven er altijd dingen die ik alleen moet oplossen. Maar door te praten komt daar ook weer meer ruimte voor.

Daarnaast neem ik tijd om te ontspannen. Er was een tijdje dat ik dat niet deed, maar dat werkt niet. Dat bleek toen ik mijzelf niet de deur uit kreeg naar mijn werk. Ik heb toen eventjes wat rustiger gedaan en mij voorgenomen echt tijd te nemen om te ontspannen. Dat doe ik op dit moment door leuke momenten te hebben met het gezin en met vrienden. Maar ook door gewoon een boek te lezen. Laat de rommel maar even, ik heb soms ook tijd voor mijzelf nodig.

Uitrusten

Mijn man en ik kunnen een druk sociaal leven hebben, maar ook daarin hebben we nu de keuze gemaakt om het even wat rustiger te doen. We hebben ook tijd thuis nodig om uit te rusten. Wat is het heerlijk als ik dan nu in de agenda kijk en zie dat we soms een heel weekend nog niets hebben gepland. Gewoon een hele zaterdag spelen met de meiden, kastelen bouwen en met zijn allen een prinses zijn. Het klinkt misschien raar, maar daar kan ik nu van genieten. Dan schijnt voor mij de zon weer even.

Op naar de lente

De veranderingen in mijn leven gaan doorzetten en kan ik niet terugdraaien. Wel kan ik ervoor kiezen om te ontspannen en soms meer voor mijzelf te kiezen. Zo moet ik de winter door gaan komen. Op naar een hele mooie lente, met weer nieuwe uitdagingen!