Laatst hoorde ik Marcel zeggen: “Wij zijn zwanger.” Euhm… Oke… Ik ben misselijk en moe. Ik heb pijnlijke borsten. Ik kan niet stoppen met eten. Ik word dik. Maar wij zijn zwanger. Ja, wij zijn zwanger. Ook voor hem vinden er veranderingen plaats. Ook hij bereidt zich voor op het ouderschap. Ik draag ons kind, dus het is logisch dat ik de zwangerschap dagelijks bewust ervaar. Maar hoe is dat nou eigenlijk voor de vader? Hoe ervaart hij de zwangerschap? Ik vroeg het aan Marcel…
“Voordat we wisten dat we zwanger zijn, merkte ik wel dat Siwoh zich niet lekker voelde. We hadden het hierover en ik adviseerde haar om naar de dokter te gaan. Beetje stom. We waren het traject ingegaan om zwanger te worden, maar ik stond er geen seconde bij stil dat ze misschien wel zwanger was.”
Ik had op een gegeven moment wel een vermoeden dat ik zwanger was. Ik hield dat voor me, omdat ik hem geen valse hoop wilde geven. Toen de zwangerschapstesten positief waren en ik hem het nieuws liet weten, duurde het ook echt een tijdje voordat het kwartje viel.
“Toen we zwanger bleken te zijn, was ik wel eventjes in de wolken. Toen kwam de dagelijkse misselijkheid van Siwoh en werd haar lontje wat korter. Ze kon wat geprikkeld reageren.”
Kattig. Ik was gewoon kattig.
“Als zij zo geprikkeld reageerde, moest ik soms wel even op mijn lip bijten. Gelukkig kan ik de dingen goed relativeren. Ik legde makkelijk de schuld bij de gierende hormonen en niet bij haar zelf. Hierdoor kon ik dingen slikken en gewoon doorgaan. Volgens mij is deze periode van misselijkheid en vermoeidheid achter de rug en kunnen we nu genieten van de groeiende buik. De buik. Mijn altijd slanke vriendin heeft ineens een buik.”
Hmmm okee… waar gaat dit naartoe??
“Ik begrijp waar de groeiende buik vandaan komt, maar soms sta ik niet stil bij de zwangerschap. Dan zie ik haar en denk ik: Wow, dat gaat een flink kind worden. Gelukkig is ze ondertussen zelf op het punt gekomen dat ze haar groeiende buik accepteert en ervan geniet. Zelf heb ik het gevoel dat de komende periode een mooie periode wordt in de zwangerschap.
Tot nu toe is de zwangerschap gevuld met mooie momenten. Bijvoorbeeld de echo’s. Ik was totaal betoverd door wat ik op het beeld zag bewegen en kreeg heel weinig mee van wat de verloskundige zei.
Mijn ervaring met de zwangerschap is dus best positief. Ik hou wel in mijn achterhoofd dat er ook zware momenten zullen komen. Momenten die zwaar zullen zijn voor Siwoh en er meer op mijn bordje terecht komt. Sowieso wordt er nu meer van mij verwacht in de huishouding. Siwoh heeft niet zozeer die verwachting, maar meer ikzelf. De eerste drie maanden van de zwangerschap waren moeizaam voor haar. Ik vind het belangrijk dat zij van de zwangerschap kan genieten. Dus de momenten dat zij zich wel prettig voelt, wil ik haar niet laten invullen met huishoudelijke taken.”
Lief he. Marcel is heel betrokken en behulpzaam. Dat maakte het allemaal wel wat prettiger voor mij. Doordat hij wat meer deed in de huishouding, kon ik wat vaker mijn rust pakken. Dit was ook een lesje loslaten voor mij. De was werd niet gevouwen volgens mijn normen en de keuken was niet spik en span. Maar ik was allang blij dat het werd gedaan.
“Bij de geboorte van ons kind ben ik 40 jaar. Ik heb veel mensen in mijn omgeving die dit al eens hebben meegemaakt. Ik luister veel naar wat iedereen te vertellen heeft. Het is wel lastig om uit alle tips de voor ons bruikbare tips te filteren.
Verder is Siwoh mijn grote bron van informatie. Zij heeft al een zwangerschap meegemaakt en leest er ook veel over. Zelf lees ik ook het een en ander op het internet en in tijdschriften, maar zij komt altijd met nieuwe interessante informatie. Bijvoorbeeld over een handige kinderwagen. Of een filmpje over hoe de organen opzij worden gedrukt tijdens de zwangerschap.
Ik word voor het eerst vader, dus dit is voor mij een hele nieuwe ervaring. Ik wilde altijd al graag vader worden. Vanaf het eerste moment dat ik hoorde over de zwangerschap, ervaar ik het als erg bijzonder. Het enthousiasme van de mensen om ons heen is ook heel leuk. Het is fijn om te merken dat mensen ons dit echt gunnen. We hebben de gunfactor.”
