Deze keer geen blog van mijn hand, maar van mijn vader. Nu mijn broer, zus en ik niet meer mee op vakantie gaan met mijn ouders, ziet hun vakantie er opeens heel anders uit. Tijd om terug te kijken naar hoe de vakanties waren en hoe ze nu zijn. Mijn vader vertelt daar graag meer over.
All inclusive of kamperen?
Op een goede dag was het zover in ons leven. De kinderen zijn de deur uit, de eettafel is voor ons tweeën en de onvermijdelijke vraag diende zich aan: Hoe gaan we de rest van ons leven de vakanties invullen? Kopen we een camper en rijden we achter de grijze golf aan? Laten we ons all inclusive verwennen? Zijn groepsreizen wellicht iets voor ons? Of blijven we toch gewoon vertrouwd kamperen?
Echte kampeer mensen
We hebben de eerste 27 jaar van ons huwelijk wat afgereden. Samen begonnen in een tent. Daarna vrij rap met drie kleine kinderen in een vouwwagen. Deze ingeruild voor een caravannetje en toen de bijzettentjes met de steeds groter wordende kinderen meer ruimte innamen dan het caravannetje zelf, weer terug naar de vouwwagen.
Toen de kinderen nog klein waren
Op vakantie met kleine kinderen ben je als ouder toch vooral bezig met het entertainen en de veiligheid van de koters. Op een camping met kinderactiviteiten is bij ouders een schijnbare relaxedheid. De waarheid is dat de veiligheidssensors overuren draaien. “Waarom zijn ze nog niet terug van activiteit X? Hoezo is activiteit Y zo dicht bij de sloot? Ga je niet te hoog met de schommel?”
Toen de kinderen ouder werden
Met oudere kinderen gelden weer andere uitdagingen. Eindeloze discussies bij het ontbijt over de dagindeling, geen zin hebben in een gezinsactiviteit, broeder en zustertwisten, en zo kan dit rijtje nog met meer ouder-vakantie-stressindicatoren uitgebreid worden.
En dan nog de vakantievriendjes. De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat onze kinderen zich in dit opzicht voorbeeldig hebben gedragen. Maar goed, als er een puisterig Oost-Duits ventje aan de tentdeur klopt en vraagt: -Guten Tag, is die Eline da? Gehts du Morgen mit Baden, Eline?- als vader van het gezin en beschermheld van je dochters meteen je pio-schop uit de disselbak grist en op een strategische plekken uitkijkposten gaat graven.
Stressvolle vakanties?
Maar goed, dit alles achter ons latend, waren onze vakanties dan zo stressvol? Het antwoord is een oprecht ‘nee, zeker niet’. Ze waren leuk, ontspannend, educatief, soms een hobbel(tje) om te nemen, maar dat kon de pret niet drukken.
All inclusive of toch kamperen?
Om antwoord op de beginvragen te geven, we kamperen nog steeds. Met een nieuwe vierpersoons tent voor ons tweetjes. Gewoon, maar toch een beetje luxe. De rust is heerlijk. We kunnen doen en laten wat we willen, met niemand hoeven we rekening te houden. Lekker lang in kerken zitten zonder dat er gezucht van buiten komt. Een boek uitlezen zonder dat je om de vijf minuten gestoord wordt. Het is heerlijk.
Maar toch, stiekem, is er de hoop dat op een goede dag een kleinkind aan de tentdeur klopt en vraagt: “Opa en oma, gaan jullie mee zwemmen?”
