“Waar zullen we vanavond voor danken?” vraag ik aan onze oudste dochter van bijna drie. “Voor de zee, de kwallen, het zwembad en het diepe. En voor het ijsje van opa dat ik heb opgegeten en….” Zo volgt er iedere avond een hele lijst aan gebeurtenissen of dingen waar we voor mogen danken. Om het in een context te plaatsen: wij zijn Christelijk en vinden het fijn haar te leren bidden en danken.

Dankbaar of toch niet?

Iedere avond ben ik dus aan het danken voor alle kwallen in de zee. Maar eigenlijk weet ik niet of ik nou wel zo blij ben met die kwallen. Ik bedoel, als ik ga zwemmen in de zee, vind ik ze maar vervelend en vies. Ik ga de zee gewoon niet in als er op dat moment veel kwallen bij dat strand zijn. Dus speciaal voor dit blog ben ik even gaan zoeken naar het nut van kwallen. Heel veel informatie stond daar niet over op het internet, maar NU.nl vertelde mij dat kwallen in de zee roeren. Met hun bewegingen roeren ze voedingsstoffen en warmte door het water waardoor koud water naar boven komt en voedingsstoffen naar de voedingsarme dieptes gaan*. En dat is weer goed voor het voorbestaan van voedsel in de oceaan. Daarnaast zijn kwallen ook nog eens heel mooi om te zien. Dus het is helemaal niet zo gek om dankbaar te zijn voor kwallen.

Veel om dankbaar voor te zijn

Iedere keer als ik mijn oudste dochter naar bed breng en de vraag stel waar we die avond voor zullen danken, word ik erbij stil gezet dat er veel is om dankbaar voor te zijn. Later op de bank zit ik te denken waar ik dankbaar voor ben. Zo ben ik bijvoorbeeld dankbaar voor Bas en dat hij zo’n top vader en man is, voor mijn dochters van wie ik super veel hou. Ik ben dankbaar voor mijn familie en vrienden, die er altijd zijn als het leuk is of minder leuk is. Ook ben ik dankbaar voor mijn super gave baan met top collega’s en dat ik de mogelijkheid heb om te werken. En eigenlijk voor nog veel meer. Er is zoveel om dankbaar voor te zijn. Vaak sta ik meer stil bij alles wat niet zo goed gaat of waar ik minder blij mee ben. Maar ik merk ook dat ik, als ik bedenk wat ik allemaal heb en wat er allemaal zo onwijs gaaf is, dat ik daar ook vrolijker van word. Ik krijg daar zelf ook meer energie van.

Dus zo leerde mijn bijdehande, eigenwijze dochter van bijna drie mij dat we voor alles dankbaar mogen zijn. Ook voor de kwallen in de zee. En dan onwijs lekkere ijsje dat eigenlijk van opa was, maar dat zij helemaal zelf heeft opgegeten.

Iedereen kan dankbaar zijn

Nu ben ik gelovig en schrijf ik dit vanuit dat perspectief, maar ik kan mij zo indenken dat je ook vaak dankbaar bent voor dezelfde dingen als waar ik dankbaar voor ben, als je niet Christelijk bent.

Laten we onze dankbaarheid koesteren en proberen vaker dankbaar te zijn.