In een eerdere blogpost vertelde ik dat ik samen met een vriendin (Christina) bezig ben om een 50-dingen boek te maken voor onze woonplaats. Inmiddels hebben wij hierover gesprekken gevoerd met medewerkers van de Gemeente. Gelukkig zijn zij erg enthousiast over het initiatief en openen zij nieuwe deuren voor ons. We ontvingen bijvoorbeeld een uitnodiging voor een netwerkdiner…

Wederzijdse kennismaking

Ik moet bekennen dat netwerken niet tot mijn favorieten behoort. Ik vind het hartstikke leuk om mensen en initiatieven te leren kennen, maar ik vind het lastig om zelf op de voorgrond te treden en over mezelf en mijn ideeën te vertellen. Maar ja, een kennismaking hoort wel wederzijds te zijn. Dat betekent interesse tonen in de ander, maar ook vertellen over jezelf. Het gaat erom dat je elkaar weet te vinden en daarvoor moet je raakvlakken ontdekken.

Kwetsbaar

Vorige week waren Christina en ik dus bij een netwerkdiner. Het was de eerste bijeenkomst waar we ons hadden aangemeld onder de naam MOE en FIT. Dat is op zich al spannend. Vind ik tenminste. MOE en FIT is mijn idee, mijn initiatief, mijn baby. Door ermee naar buiten te treden, stel ik mij kwetsbaar op. Wat als anderen mijn idee belachelijk vinden? Wat als anderen kritische vragen stellen waar ik niet direct antwoord op weet? Of erger nog: wat als niemand geïnteresseerd is in wat ik te zeggen heb? Kwetsbaar dus.

Maar ik ben me ervan bewust dat, als ik verder wil komen, ik me daar overheen moet zetten. Het zal toch zeker niet zo zijn dat ik me laat weerhouden omdat ik ergens onzeker over ben? Nee. Ik geloof dat je alleen kunt groeien door de confrontatie aan te gaan met je angsten en onzekerheden.

Nu klinkt het misschien alsof ik enorm onzeker was en zenuwachtig voor het netwerkdiner, maar zo dramatisch was het niet. Ik voelde me gewoon een beetje kwetsbaar. En dat ik me futloos voelde maakte het er niet makkelijker op. Ik voelde me erg MOE en verre van FIT (Achteraf blijkt dat er een flinke verkoudheid aan zat te komen)

Opstaan

Sta ik mezelf te verkopen als fitte moeder, terwijl ik me behoorlijk futloos voel. Ik maakte me een beetje druk over hoe moet dat overkwam op anderen. Maar terwijl ik bij de bijeenkomst zat, realiseerde ik me dat ik ook maar een mens ben. Dat ieder mens zich weleens futloos voelt en dat dit niet per se iets zegt over je fitheid. Ook fitte mensen zijn weleens moe of ziek. Dus toen mensen opstonden om zichzelf voor te stellen, stond ik ook op. Want hoe moeten mensen anders weten over ons idee voor een 50-dingen boek voor Nissewaard? En hoe komen we anders met mensen in contact, zonder op één avond 36x ons verhaal te moeten doen?

Ik ben blij dat ik ben opgestaan. We hebben aardig wat mensen gesproken die avond. Mensen reageerden enthousiast op ons idee en zagen samenwerkingsmogelijkheden. We zijn meer te weten gekomen over bewonersgroepen en hun activiteiten. We hebben kennisgemaakt met actieve bewoners. Mensen willen ons in contact brengen met mensen uit hun netwerk, voor de financiering. Mensen willen met ons meedenken en wij kunnen anderen versterken. Super als een idee zo goed wordt ontvangen en je elkaar kunt vinden. Daar krijg ik dan weer energie van.